-ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ ΑΠΛΑ ΤΟ ΤΙΜΑΣ , ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΦΟΒΟΥ. "ΟΥΚ ΤΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΙΝ"
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Με νόμο καταργούν την ελευθερία του λόγου
Ποιός θα περίμενε ότι θα ζούσαμε στα χρυσά χρόνια του φασισμού του Γιώργου;
Δρακόντειες διατάξεις για εφημερίδες, κόμματα οργανώσεις αλλά και ... bloggers
Σχέδιο για έναν νέο "αντιρατσιστικό νόμο" επεξεργάζεται το υπουργείο Δικαιοσύνης, προφανώς για να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις της "Νέας Τάξης" που θέλουν να στέλνουν στην φυλακή όποιον φέρνει αντιρρήσεις για την πορεία την οποία σχεδιάζουν για όλη την οικουμένη, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικότητας.
Έτσι λοιπόν το νέο σχέδιο νόμου αποδεικνύεται "δρακόντειο" κατά όλων αυτών οι οποίοι εκφέρουν "αιρετικές" για το πολιτικό σύστημα απόψεις.
Το ελληνόφωνο κυβερνητικό παράρτημα της παγκόσμιας κυβέρνησης ετοιμάζεται δια μέσω του υπ. δικαιοσύνης να εγκαθιδρύσει χούντα με “αντιρατσιστικό” προσωπείο. Το νέο χουντικό νομικό μόρφωμα ετοιμάζεται με σκοπό να φιμώσει τους πολίτες να καταργήσει την ελευθερία του λόγου και της σκέψης, βάζοντας την ταμπέλα του “Ρατσιστικού” σε ό,τι αντιβαίνει τους σκοπούς της Νέας Τάξης”, που δεν θέλει έθνη με αντιστάσεις, αλλά με το ζόρι ασπόνδυλες ”πολυπολιτισμικές κοινωνίες” εύκαμπτες, εύπλαστες και χειραγωγήσιμες αποτελούμενες από δούλους- καταναλωτές των εταιρειών. Με συλλογική τρομοκρατία σταλινικού τύπου απειλούνται όσοι τολμούν να έχουν άλλη άποψη απ’ αυτήν των υπαλλήλων των αυτοαποκαλούμενων “αντιρατσιστικών” ΜΚ Οργανώσεων που επιδοτούνται παχυλά από κυβερνητικά βαλάντια κατά τις επιταγές της corporocracy. Δείτε τι ετοιμάζουν. Πολίτες, μπλογκ, οργανώσεις, θα κυνηγούνται θα φυλακίζονται και θα φιμώνονται.
(Θα μας κυνηγάνε από παντού, από τη μία γιατί θα έχουμε χαμομήλι σπίτι μας με τον codex alimentarius, κι από την άλλη γιατί τολμάμε να είμαστε αυτό που είμαστε κι όχι αυτό που θέλουν οι “λοβοτομητές της ανθρωπότητας”)
Το σχέδιο για τον νέο “αντιρατσιστικό” νόμο, που επεξεργάζεται το υπουργείο δικαιοσύνης, θα περιλαμβάνει δρακόντειες διατάξεις για εφημερίδες, κόμματα, οργανώσεις και bloggers και γενικότερα κατά όλων αυτών οι οποίοι εκφέρουν “αιρετικές” απόψεις για το πολιτικό σύστημα. Φωτογραφίζει εφημερίδες, άτομα, κόμματα που δεν εμπίπτουν στο “πολιτικά ορθό”, όπως αυτό θα διαμορφώνεται κατά το δοκούν από την εξουσία.
Ο νέος αντιρατσιστικός νόμος, θα καταργεί τον παλαιότερο του 1979, “καθώς αυτός κρίνεται ανεπαρκής”, όπως σαφέστατα λέει η αιτιολόγηση του σχεδίου Νόμου. Σύμφωνα ακόμη με αυτήν, “η ελληνική κοινωνία έχει γίνει μια πολυφυλετική κοινωνία” και στόχος της πολιτείας είναι η υπεράσπιση των μειονοτήτων.
Ο νέος νόμος θα συμπεριλάβει στις “τιμωρητικές” του διατάξεις τον οποιοδήποτε εκφέρει γνώμη αντίθετη για μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά θα στρέφεται και κατά οργανώσεων, συλλόγων, κομμάτων, που εκφέρουν έναν ανάλογο πολιτικό λόγο.
Διευκολύνεται η αυτεπάγγελτη εφαρμογή του νόμου (χωρίς δηλαδή να χρειάζεται διαμεσολάβηση των διαφόρων εκπροσώπων οργανώσεων.
Σημαντικότατο σημείο της καινούριας πρότασης νόμου είναι η σημασία που δίδεται στο διαδίκτυο, (πέρασαν οι μέρες ελευθερίας των bloggers, από ό,τι φαίνεται) καθώς ο νόμος προβλέπει δίωξη κατά ατόμου που κατοικεί στην Ελλάδα, ακόμη και εάν ο server της ιστοσελίδας είναι σε χώρα (όπως οι ΗΠΑ – blogspot κλπ) στην οποία υπάρχει ελευθερία της έκφρασης.
Άλλη μια πρωτοτυπία του απίστευτου αυτού νόμου είναι ότι επιβάλλεται η συλλογική ευθύνη και τιμωρία (!) καθώς ο νόμος στρέφεται πέραν των φυσικών προσώπων και σε νομικά πρόσωπα, καθώς διώκει τον οποιοδήποτε ανήκει σε μια εταιρία, σύλλογο, οργάνωση του οποίου κάποιο μέλος εκφέρει “ρατσιστικές” απόψεις, κατά την νέα πρόταση νόμου. Δίνει μεγάλη βάση στα χρηματικά πρόστιμα, επίσης, ανεβάζοντάς τα, μέχρι τα 150.000 ευρώ.
Προσπαθείται να δομηθεί νομοθετικά ένα καθεστώς συλλογικής κατατρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας με σκοπό να φιμώνουν οι ίδιοι οι στόχοι της εξουσίας όποιον τολμά να αντισταθεί, καθώς και η οικονομική και φυσική εξόντωση όσων ανθίστανται στις μεθοδεύσεις της διεθνιστικής χούντας των εταιρειών και των πολιτικών τους δούλων.
Δρακόντειες διατάξεις για εφημερίδες, κόμματα οργανώσεις αλλά και ... bloggers
Σχέδιο για έναν νέο "αντιρατσιστικό νόμο" επεξεργάζεται το υπουργείο Δικαιοσύνης, προφανώς για να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις της "Νέας Τάξης" που θέλουν να στέλνουν στην φυλακή όποιον φέρνει αντιρρήσεις για την πορεία την οποία σχεδιάζουν για όλη την οικουμένη, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικότητας.
Έτσι λοιπόν το νέο σχέδιο νόμου αποδεικνύεται "δρακόντειο" κατά όλων αυτών οι οποίοι εκφέρουν "αιρετικές" για το πολιτικό σύστημα απόψεις.
Το ελληνόφωνο κυβερνητικό παράρτημα της παγκόσμιας κυβέρνησης ετοιμάζεται δια μέσω του υπ. δικαιοσύνης να εγκαθιδρύσει χούντα με “αντιρατσιστικό” προσωπείο. Το νέο χουντικό νομικό μόρφωμα ετοιμάζεται με σκοπό να φιμώσει τους πολίτες να καταργήσει την ελευθερία του λόγου και της σκέψης, βάζοντας την ταμπέλα του “Ρατσιστικού” σε ό,τι αντιβαίνει τους σκοπούς της Νέας Τάξης”, που δεν θέλει έθνη με αντιστάσεις, αλλά με το ζόρι ασπόνδυλες ”πολυπολιτισμικές κοινωνίες” εύκαμπτες, εύπλαστες και χειραγωγήσιμες αποτελούμενες από δούλους- καταναλωτές των εταιρειών. Με συλλογική τρομοκρατία σταλινικού τύπου απειλούνται όσοι τολμούν να έχουν άλλη άποψη απ’ αυτήν των υπαλλήλων των αυτοαποκαλούμενων “αντιρατσιστικών” ΜΚ Οργανώσεων που επιδοτούνται παχυλά από κυβερνητικά βαλάντια κατά τις επιταγές της corporocracy. Δείτε τι ετοιμάζουν. Πολίτες, μπλογκ, οργανώσεις, θα κυνηγούνται θα φυλακίζονται και θα φιμώνονται.
(Θα μας κυνηγάνε από παντού, από τη μία γιατί θα έχουμε χαμομήλι σπίτι μας με τον codex alimentarius, κι από την άλλη γιατί τολμάμε να είμαστε αυτό που είμαστε κι όχι αυτό που θέλουν οι “λοβοτομητές της ανθρωπότητας”)
Το σχέδιο για τον νέο “αντιρατσιστικό” νόμο, που επεξεργάζεται το υπουργείο δικαιοσύνης, θα περιλαμβάνει δρακόντειες διατάξεις για εφημερίδες, κόμματα, οργανώσεις και bloggers και γενικότερα κατά όλων αυτών οι οποίοι εκφέρουν “αιρετικές” απόψεις για το πολιτικό σύστημα. Φωτογραφίζει εφημερίδες, άτομα, κόμματα που δεν εμπίπτουν στο “πολιτικά ορθό”, όπως αυτό θα διαμορφώνεται κατά το δοκούν από την εξουσία.
Ο νέος αντιρατσιστικός νόμος, θα καταργεί τον παλαιότερο του 1979, “καθώς αυτός κρίνεται ανεπαρκής”, όπως σαφέστατα λέει η αιτιολόγηση του σχεδίου Νόμου. Σύμφωνα ακόμη με αυτήν, “η ελληνική κοινωνία έχει γίνει μια πολυφυλετική κοινωνία” και στόχος της πολιτείας είναι η υπεράσπιση των μειονοτήτων.
Ο νέος νόμος θα συμπεριλάβει στις “τιμωρητικές” του διατάξεις τον οποιοδήποτε εκφέρει γνώμη αντίθετη για μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά θα στρέφεται και κατά οργανώσεων, συλλόγων, κομμάτων, που εκφέρουν έναν ανάλογο πολιτικό λόγο.
Διευκολύνεται η αυτεπάγγελτη εφαρμογή του νόμου (χωρίς δηλαδή να χρειάζεται διαμεσολάβηση των διαφόρων εκπροσώπων οργανώσεων.
Σημαντικότατο σημείο της καινούριας πρότασης νόμου είναι η σημασία που δίδεται στο διαδίκτυο, (πέρασαν οι μέρες ελευθερίας των bloggers, από ό,τι φαίνεται) καθώς ο νόμος προβλέπει δίωξη κατά ατόμου που κατοικεί στην Ελλάδα, ακόμη και εάν ο server της ιστοσελίδας είναι σε χώρα (όπως οι ΗΠΑ – blogspot κλπ) στην οποία υπάρχει ελευθερία της έκφρασης.
Άλλη μια πρωτοτυπία του απίστευτου αυτού νόμου είναι ότι επιβάλλεται η συλλογική ευθύνη και τιμωρία (!) καθώς ο νόμος στρέφεται πέραν των φυσικών προσώπων και σε νομικά πρόσωπα, καθώς διώκει τον οποιοδήποτε ανήκει σε μια εταιρία, σύλλογο, οργάνωση του οποίου κάποιο μέλος εκφέρει “ρατσιστικές” απόψεις, κατά την νέα πρόταση νόμου. Δίνει μεγάλη βάση στα χρηματικά πρόστιμα, επίσης, ανεβάζοντάς τα, μέχρι τα 150.000 ευρώ.
Προσπαθείται να δομηθεί νομοθετικά ένα καθεστώς συλλογικής κατατρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας με σκοπό να φιμώνουν οι ίδιοι οι στόχοι της εξουσίας όποιον τολμά να αντισταθεί, καθώς και η οικονομική και φυσική εξόντωση όσων ανθίστανται στις μεθοδεύσεις της διεθνιστικής χούντας των εταιρειών και των πολιτικών τους δούλων.
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Off Shore Εταιρίες.............@%!$@$
Off Shore Εταιρίες και... πολιτικό χρήμα Μια καταπληκτική εφεύρεση των λαμογιών που ζει και αναπνέει σε όλο τον κόσμο είναι οι λεγόμενες υπεράκτιες εταιρίες ή κοινώς... off shore. Αντίθετα με όσα πιστεύει ο αφελής και άσχετος μέσος μεροκαματιάρης εργαζόμενος, ο καθένας από μας μπορεί να δημιουργήσει και να είναι ιδιοκτήτης μιας off shore εταιρίας, εύκολα, γρήγορα και φθηνά. Υπάρχουν δικηγορικά γραφεία στην Ελλάδα, που μπορούν μέσα σε τρεις εργάσιμες μέρες, με συνολικό κόστος 2.000 ευρώ, να συστήσουν για λογαριασμό μας μια off shore εταιρία, με έδρα την Κύπρο (συνήθως αυτήν προτιμούν οι περισσότεροι) ή κάποιο άλλο εξωτικό μέρος. Πολλοί από τους αναγνώστες θα αναρωτηθούν: "τι μας νοιάζει εμάς;" Θα καταλάβετε αμέσως. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος, ας πούμε ο κύριος Παπαδόπουλος, διαθέτει 200.000 ευρώ σε ρευστό. Αποφασίζει να αγοράσει ένα σπίτι στο όνομά του. Θα πληρώσει επιπλέον τα συμβολαιογραφικά, φόρο και θα αποκτήσει το σπίτι. Αν τώρα αυτός πάρει ένα δάνειο, π.χ. 30.000 και κάτι πάει στραβά και δεν πληρώνει, η τράπεζα ερευνώντας, θα ανακαλύψει το ακίνητο στο όνομά του και θα προσπαθήσει να το κατασχέσει και να το πλειστηριάσει. Αν τίποτα δεν πάει στραβά και ο κ. Παπαδόπουλος μετά από ένα χρόνο θελήσει να μεταβιβάσει το ακίνητο στην κόρη του, θα πρέπει να πληρώσει πάλι συμβολαιογραφικά και φόρους για να γίνει η μεταβίβαση. Ας υποθέσουμε τώρα, ότι η κόρη του Παπαδόπουλου, 5 μήνες μετά μετάνιωσε και θέλει να μεταβιβάσει το ακίνητο στον αδερφό της. Πάλι θα πληρώσει συμβολαιογραφικά και φόρο. Σε όλο το παραπάνω διάστημα του παραδείγματος, το ακίνητο είναι ενοικιασμένο από κάποιον τρίτο και πληρώνει .π.χ. 1000 ευρώ το μήνα ενοίκιο. Άρα η εφορία, σε όλο το παραπάνω διάστημα, εκτός από τα γαμησιάτικα, εισπράττει και μερτικό από τα ενοίκια που πληρώνει ο ενοικιαστής στον ιδιοκτήτη, το οποίο ανάλογα με την κλίμακα εισοδήματος, μπορεί να φτάσει μέχρι 50%. Ποιό είναι το κόλπο με την off shore; Ο Παπαδόπουλος, αντί να αγοράσει το ακίνητο στο όνομά του, δίνει 2.000 ευρώ σε σχετικό δικηγορικό γραφείο και αυτό συστήνει μια off shore εταιρία, με έδρα την Κύπρο, με όνομα π.χ. "Πυραμίδα LTD". Η εταιρία είναι ανώνυμη και έχει μία μόνο μετοχή. Όποιος κρατάει στα χέρια του την μετοχή, είναι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας. Στη συνέχεια αγοράζει το ακίνητο των 200.000 ευρώ στο όνομα της "Πυραμίδα LTD". Δηλαδή, το ακίνητο πλέον, είναι ιδιοκτησία της "Πυραμίδα LTD", η οποία είναι ιδιοκτησία του Παπαδόπουλου. Αν τώρα αυτός πάρει ένα δάνειο, π.χ. 30.000 και κάτι πάει στραβά και δεν πληρώνει, η τράπεζα ερευνώντας, δεν θα ανακαλύψει το ακίνητο στο όνομά του, άρα δεν θα μπορεί να το κατασχέσει και να το πλειστηριάσει. Αν τίποτα δεν πάει στραβά και ο κ. Παπαδόπουλος μετά από ένα χρόνο θελήσει να μεταβιβάσει το ακίνητο στην κόρη του, θα της παραδώσει απλά τη μετοχή της "Πυραμίδα LTD". Είπαμε, όποιος κρατάει στα χέρια του τη μετοχή της "Πυραμίδα LTD", είναι και ιδιοκτήτης του ακινήτου. Άρα, δεν πρέπει να πληρώσει πάλι συμβολαιογραφικά και φόρους για να γίνει η μεταβίβαση. Ας υποθέσουμε τώρα, ότι η κόρη του Παπαδόπουλου, 5 μήνες μετά μετάνιωσε και θέλει να μεταβιβάσει το ακίνητο στον αδερφό της. Πάλι, απλά θα παραδώσει τη μετοχή της "Πυραμίδα LTD" και δεν θα πληρώσει συμβολαιογραφικά και φόρο. Σε όλο το παραπάνω διάστημα του παραδείγματος, το ακίνητο είναι ενοικιασμένο από κάποιον τρίτο και πληρώνει .π.χ. 1000 ευρώ το μήνα ενοίκιο. Η εφορία, φορολογεί πλέον όχι τους Παπαδοπουλέους, αλλά την "Πυραμίδα LTD". Δηλαδή με 10%, ανεξάρτητα από την κλίμακα εισοδήματος των Παπαδοπουλέων. Όταν λοιπόν διαβάσετε ή ακούσετε ότι ο τάδε πρώην υπουργός έχει 100 off shore εταιρίες, αυτό σημαίνει ότι έχει 100 ακίνητα, τα οποία δεν φαίνονται στο όνομά του και συνεπώς δεν πληρώνει δεκάρα τσακιστή για μεταβιβάσεις, όπως επίσης τα έσοδα των παραπάνω ακινήτων φορολογούνται αυτοτελώς, με 10%. |
ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ
Μην το διαβάσετε απλώς. Μελετήστε το και κατανοήστε το. Έτσι θα κατανοείτε καλύτερα αυτά που γίνονται. Γνωρίζοντας τα " πως" θα καταλαβαίνετε τα "γιατί". 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ
του
Νόαμ Τσόμσκι
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.
Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=42436:2011-02-08-100000&catid=41:apostates-tis-gaias&Itemid=210#ixzz1EdDYhNh5
Πληρώνετε διόδια στη Γεφυρα Ρίου-Αντιρρίου;
Κάτι αντίστοιχο με τα διόδια (δηλαδή ΔΙΟΔΙΑ)…..
|
Βρήκαν κατά λάθος φάρμακο για τη φαλάκρα
Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους...
|
MEGAμασσα......
|
.και το «μεγάλο κόλπο»
Ωστόσο, οι εργολάβοι ισχυρίζονται ότι τα έσοδα πηγαίνουν μόνο για την αποπληρωμή των δανείων και ότι η καταβολή μερίσματος σ' αυτούς θα αρχίσει το. 2011!
Κι όμως, ούτε αυτό αληθεύει, αφού μεταχειρίζονται το εξής τρικ: Οι μεγαλοεργολάβοι της Αττικής Οδού, εκτός από την εταιρεία «Αττική Οδός ΑΕ», έχουν φτιάξει άλλες τρεις εταιρείες, με πρώτη και καλύτερη την εταιρεία «Αττικές Διαδρομές ΑΕ». Πρόκειται για την εταιρεία συμμετοχών στην οποία οι μεγαλοεργολάβοι μετέχουν με 80% (το άλλο 20% ανήκει στη γαλλική «Transroute») η οποία διαχειρίζεται τα διόδια και έχει έσοδα που υπολογίζονται επί της τιμής των διοδίων. Η εταιρεία αυτή όχι μόνο έχει κέρδη σήμερα πάνω από 23 εκατ. ευρώ, αλλά μοιράζει στους μετόχους το μεγαλύτερο μέρος από αυτά. Με βάση τους ισολογισμούς της, το 2005 μοίρασε στους μετόχους 11,6 εκατ. ευρώ, το 2006 11,2 εκατ. ευρώ, το 2007 15,7 εκατ. ευρώ και το 2008 17,16 εκατ. ευρώ. Αν προσθέσει κανείς αυτά τα ποσά (55,6 εκατ. ευρώ), θα δει ότι ξεπερνούν κατά πολύ την απόδοση των ιδίων κεφαλαίων που θα πρέπει να είναι 20,3 εκατ. ευρώ, που απαιτείται για να εγκαταλείψουν οι μεγαλοεργολάβοι το έργο.
Υπάρχουν, όμως και άλλες δύο εταιρείες:
Η εταιρεία «Αττικές Τηλεπικοινωνίες ΑΕ», με την οποία διαχειρίζονται ένα δίκτυο οπτικών ινών κατά μήκος της Αττικής Οδού, η οποία παρουσιάζει καθαρά κέρδη που κυμαίνονται (με βάση τους ισολογισμούς της) από 3,16 εκατ. ευρώ το 2005 έως 4 εκατ. ευρώ το 2008, τα οποία αποδίδει ως μερίσματα στους μεγαλοεργολάβους.
Η εταιρεία «Αττικοί Σταθμοί ΑΕ», μέσω της οποίας διαχειρίζονται τους Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών που υπάρχουν στην Παλλήνη και στον Ασπρόπυργο, η οποία έχει και αυτή καθαρά κέρδη, εκ των οποίων μεγάλο μέρος διανέμεται επίσης ως μέρισμα στους μεγαλοεργολάβους.
Παρ' όλα αυτά, τα κέρδη όλων αυτών των εταιρειών παρότι μοιράζονται ως μερίσματα στους μεγαλοεργολάβους δε συνυπολογίζονται στο 11,6% της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων, επειδή υπολογίζονται ως. «έξοδα λειτουργίας» της «Αττική Οδός ΑΕ»!
Έτσι με αυτό το κόλπο οι μεγαλοεργολάβοι παρατείνουν με το «έτσι θέλω» τη σύμβαση, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη σε βάρος του λαού που χρησιμοποιεί τον αυτοκινητόδρομο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την έρευνα της ίδιας της Αττικής Οδού, που έγινε το Μάρτη και τον Απρίλη ανάμεσα σε 8.000 οδηγούς, αποδείχτηκε ότι κυρίως αυτή τη χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι και οι επαγγελματίες, σε ποσοστό 73% για να πάνε και να γυρίσουν στη δουλειά τους. Μάλιστα το 51% περίπου των οδηγών πληρώνει το χαράτσι των 2,70 ευρώ, διανύοντας μικρές διαδρομές (έως 15 χιλιόμετρα) του συνολικού μήκους της, που είναι 65,20 χιλιόμετρα.
Αυτό το «μεγάλο φαγοπότι» το ομολογούν οι ίδιοι οι μεγαλοεργολάβοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι μία από τις εταιρείες αυτές, η «Ελληνική Τεχνοδομική», το 2005, δηλαδή πριν συγχωνευτεί στη σημερινή «ΕΛΛΑΚΤΩΡ», στον ετήσιο απολογισμό της ανέφερε ότι αν το έργο δεν παραδοθεί νωρίτερα στο Δημόσιο, τα συνολικά έσοδα από τη διαχείριση του αυτοκινητοδρόμου θα φτάσουν τα 6 δισ. ευρώ, ενώ οι Έλληνες μεγαλοεργολάβοι, μαζί με τη γαλλική «Transroute», θα έχουν συνολικά έσοδα από μερίσματα 850 εκατ. ευρώ, δηλαδή περισσότερο από 4 φορές παραπάνω από όσα προβλέπει η σύμβαση!
Ωστόσο, οι εργολάβοι ισχυρίζονται ότι τα έσοδα πηγαίνουν μόνο για την αποπληρωμή των δανείων και ότι η καταβολή μερίσματος σ' αυτούς θα αρχίσει το. 2011!
Κι όμως, ούτε αυτό αληθεύει, αφού μεταχειρίζονται το εξής τρικ: Οι μεγαλοεργολάβοι της Αττικής Οδού, εκτός από την εταιρεία «Αττική Οδός ΑΕ», έχουν φτιάξει άλλες τρεις εταιρείες, με πρώτη και καλύτερη την εταιρεία «Αττικές Διαδρομές ΑΕ». Πρόκειται για την εταιρεία συμμετοχών στην οποία οι μεγαλοεργολάβοι μετέχουν με 80% (το άλλο 20% ανήκει στη γαλλική «Transroute») η οποία διαχειρίζεται τα διόδια και έχει έσοδα που υπολογίζονται επί της τιμής των διοδίων. Η εταιρεία αυτή όχι μόνο έχει κέρδη σήμερα πάνω από 23 εκατ. ευρώ, αλλά μοιράζει στους μετόχους το μεγαλύτερο μέρος από αυτά. Με βάση τους ισολογισμούς της, το 2005 μοίρασε στους μετόχους 11,6 εκατ. ευρώ, το 2006 11,2 εκατ. ευρώ, το 2007 15,7 εκατ. ευρώ και το 2008 17,16 εκατ. ευρώ. Αν προσθέσει κανείς αυτά τα ποσά (55,6 εκατ. ευρώ), θα δει ότι ξεπερνούν κατά πολύ την απόδοση των ιδίων κεφαλαίων που θα πρέπει να είναι 20,3 εκατ. ευρώ, που απαιτείται για να εγκαταλείψουν οι μεγαλοεργολάβοι το έργο.
Υπάρχουν, όμως και άλλες δύο εταιρείες:
Η εταιρεία «Αττικές Τηλεπικοινωνίες ΑΕ», με την οποία διαχειρίζονται ένα δίκτυο οπτικών ινών κατά μήκος της Αττικής Οδού, η οποία παρουσιάζει καθαρά κέρδη που κυμαίνονται (με βάση τους ισολογισμούς της) από 3,16 εκατ. ευρώ το 2005 έως 4 εκατ. ευρώ το 2008, τα οποία αποδίδει ως μερίσματα στους μεγαλοεργολάβους.
Η εταιρεία «Αττικοί Σταθμοί ΑΕ», μέσω της οποίας διαχειρίζονται τους Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών που υπάρχουν στην Παλλήνη και στον Ασπρόπυργο, η οποία έχει και αυτή καθαρά κέρδη, εκ των οποίων μεγάλο μέρος διανέμεται επίσης ως μέρισμα στους μεγαλοεργολάβους.
Παρ' όλα αυτά, τα κέρδη όλων αυτών των εταιρειών παρότι μοιράζονται ως μερίσματα στους μεγαλοεργολάβους δε συνυπολογίζονται στο 11,6% της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων, επειδή υπολογίζονται ως. «έξοδα λειτουργίας» της «Αττική Οδός ΑΕ»!
Έτσι με αυτό το κόλπο οι μεγαλοεργολάβοι παρατείνουν με το «έτσι θέλω» τη σύμβαση, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη σε βάρος του λαού που χρησιμοποιεί τον αυτοκινητόδρομο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την έρευνα της ίδιας της Αττικής Οδού, που έγινε το Μάρτη και τον Απρίλη ανάμεσα σε 8.000 οδηγούς, αποδείχτηκε ότι κυρίως αυτή τη χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι και οι επαγγελματίες, σε ποσοστό 73% για να πάνε και να γυρίσουν στη δουλειά τους. Μάλιστα το 51% περίπου των οδηγών πληρώνει το χαράτσι των 2,70 ευρώ, διανύοντας μικρές διαδρομές (έως 15 χιλιόμετρα) του συνολικού μήκους της, που είναι 65,20 χιλιόμετρα.
Αυτό το «μεγάλο φαγοπότι» το ομολογούν οι ίδιοι οι μεγαλοεργολάβοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι μία από τις εταιρείες αυτές, η «Ελληνική Τεχνοδομική», το 2005, δηλαδή πριν συγχωνευτεί στη σημερινή «ΕΛΛΑΚΤΩΡ», στον ετήσιο απολογισμό της ανέφερε ότι αν το έργο δεν παραδοθεί νωρίτερα στο Δημόσιο, τα συνολικά έσοδα από τη διαχείριση του αυτοκινητοδρόμου θα φτάσουν τα 6 δισ. ευρώ, ενώ οι Έλληνες μεγαλοεργολάβοι, μαζί με τη γαλλική «Transroute», θα έχουν συνολικά έσοδα από μερίσματα 850 εκατ. ευρώ, δηλαδή περισσότερο από 4 φορές παραπάνω από όσα προβλέπει η σύμβαση!
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΕΔΩ ότι: Με βάση στοιχεία και καταγγελίες που αναφέρουν σήμερα και επίσημες πηγές στην ΕΕ όλα τα έργα έχουν υπερκοστολογηθεί μέχρι και έξι φορές στην Ελλάδα από τους εργολάβους.
Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ αναφέρεται ότι έχει υπερκοστολογηθεί τουλάχιστον τρείς φορές παραπάνω. Κατασκευάστηκε δηλαδή με μόνη τη συμμετοχή του Ελληνικού δημόσιου, δηλαδή μόνο με τα δικά μας χρήματα. Οι εργολάβοι και η εταιρία που εκμεταλλεύεται το έργο θησαυρίζει με τα χρήματα των φορολογούμενων χωρίς να έχει συμβάλλει ούτε με ένα ευρώ στην ουσία.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ.
Τα ΜΜΕ εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία.
Έχουμε μόνο ένα δρόμο και έναν αναντικατάστατο τρόπο για να τους σταματήσουμε.
ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ/ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ !!!!!
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΡΕΠΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ. ΠΩΣ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ
Ημερομηνία Καταχώρησης Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011.
Σύμφωνα με το εισαγωγικό σημείωμα του νόμου υπ’ αριθμ. 2696/1999 (με τον …..
οποίο κυρώθηκε ο ισχύων Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας) «ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) καθορίζει τη συμπεριφορά όλων, όσοι χρησιμοποιούν οδούς και με αυτή την έννοια αποτελεί θεμελιώδες κείμενο διαμόρφωσης των συνθηκών κυκλοφορίας». Περεταίρω ότι«οι τροποποιήσεις του ΚΟΚ εντάσσονται στο γενικότερο σχέδιο δράσεων του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, για μια νέα, σύγχρονη αντίληψη της οδικής κυκλοφορίας με επίκεντρο την προστασία της ανθρώπινης ζωής και την εύρυθμη λειτουργία των οδών».
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι με τα άρθρα του ΚΟΚ ρυθμίζεται αποκλειστικά, ηδιαμόρφωση των συνθηκών κυκλοφορίας και ότι για να υπαχθεί μια παραβατική συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη) στις διατάξεις του ΚΟΚ, πρέπει να θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και την εύρυθμη λειτουργία των οδών. Αυτονόητο είναι ότι η μη συμμόρφωση στις διατάξεις του ΚΟΚ, συνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά που παραβιάζει τους κοινωνικούς κανόνες ή τις προσδοκίες μιας κοινωνικής ομάδας ή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Πρόκειται για συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς και που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.
Προκειμένου ο νομοθέτης να καταστείλει ποινικά το μαζικό κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ διόδια» και μια ιδιωτικού δικαίου διαφορά (άρνηση καταβολής διοδιου τέλους στην παραχωρησιούχο) να χαρακτηριστεί ως παραβατική πράξη υπαγόμενη στις διατάξεις του ΚΟΚ (ώστε να μπορεί να διαπιστώνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα), ΕΠΡΕΠΕ η άρνηση πληρωμής διοδίων τελών να χαρακτηριστεί ως αποκλίνουσα συμπεριφορά, που προκαλεί κωλυσιεργία και επηρεάζει αρνητικά την κυκλοφορία αλλά και την ασφάλεια και λειτουργία των οδών. Σε διαφορετική περίπτωση, η υπαγωγή της ανωτέρω συμπεριφοράς στις διατάξεις του ΚΟΚ θα ήταν ανεπίτρεπτη.
Αυτό επιχειρείται να γίνει με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας στο σχέδιο νόμου για την «Εξυγίανση, αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών Περιφέρειας Αττικής.» όπου ορίζεται ότι «η με οποιοδήποτε τρόπο άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών σε αυτοκινητόδρομους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρεςσυνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά που προκαλεί κωλυσιεργία, επηρεάζει αρνητικά την κυκλοφορία αλλά και την ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης. Προς τούτο συνιστάται η θέσπιση ρητής απαγόρευσης και εντεύθεν η απειλή των προβλεπόμενων κυρώσεων. Η προτεινόμενη διάταξη εντάσσεται συστηματικά στο άρθρο 29 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, όπου και ρυθμίζεται η εν γένει κίνηση οχημάτων σε αυτοκινητόδρομους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας και σήραγγες. Η παράβαση μπορεί να διαπιστώνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα με αυτοπρόσωπη παρουσία κατά τη διάπραξή της ή κατόπιν ελέγχου του οχήματος. Σε κάθε περίπτωση η παράβαση βεβαιώνεται από την αρμόδια αστυνομική υπηρεσία και συνεπάγεται για τον παραβάτη την επιβολή του διοικητικού προστίμου που προβλέπεται στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου (200 ευρώ) και τη δυνητική επιβολή των διοικητικών μέτρων του άρθρου 103 παρ. 2 του Κώδικα (αφαίρεση άδειας ικανότητας οδηγού, άδεια κυκλοφορίας και κρατικών πινακίδων οχήματος για 20 ημέρες)».
Οι παραβάσεις όμως του ΚΟΚ που προκαλούν κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζουντην ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης υπάγονται ευθέως στα εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών όπως αυτά προβλέπονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Οπότε πέραν της επιβολής του διοικητικού προστίμου που προβλέπεται από τον ΚΟΚ, είναι τιμωρητέες και κατά τον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών), 291 (Διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών).
Αφής στιγμής λοιπόν η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» χαρακτηρίστηκε ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζει την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης, τιμωρείται εκτός από την επιβολή του διοικητικού προστίμου ύψους 200 ευρώ που πλέον προβλέπει ο ΚΟΚ και από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών) του Ποινικού Κώδικα.
Αν λοιπόν αποδεδειχθεί ότι η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» συνιστά το έγκλημα των άρθρων 290 ΠΚ (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 ΠΚ (Παρακώλυση συγκοινωνιών), τότε ΟΡΘΩΣ υπήχθη στις διατάξεις του ΚΟΚ. Αν ΟΧΙ, τότε μπορεί να καταπέσει στα δικαστήρια εντος 24 ωρών.
Σύμφωνα με το άρθρο 290 παρ. 1 ΠΚ «όποιος με πρόθεση διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους ή στις πλατείες τιμωρείται: α) με φυλάκιση, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο β) με κάθειρξη, αν επήλθε θάνατος» , ενώ σύμφωνα με το άρθρο 292 παρ. 1. «όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, κλπ που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών».
Το έγκλημα του άρθρου 290 ΠΚ
Για την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος του αρθρ. 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών), απαιτείται α) διατάραξη της συγκοινωνίας β) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟ και γ) δόλος του δράστη. Εάν δεν συντρέχουν αθροιστικά οι ανωτέρω τρεις περιπτώσεις, ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. Η δυνατότητα να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο από την πράξη, είναι έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης (βλ. άρθρ. 18 αριθ. 6), δηλ. η διατάραξη πρέπει να συνέχεται με κίνδυνο κυρίως με ανθρώπινη υλική και εμφανή ενέργεια σε κάθε μορφής οδό, ήτοι με επικείμενη επέλευση βλάβης, χωρίς να είναι αναγκαία η επέλευση της, αρκεί να κρίνεται ότι η πράξη στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρείται ως πρόσφορη και ικανή, ως εκ της εντάσεως ποιότητας και μορφής να προκαλέσει κίνδυνο ανθρώπου . Έτσι έκρινε ο Άρειος Πάγος (βλ. ΑΠ 1585/95 ΜΣΤ1014- 1797/87 ΝοΒ 1988.146 ,. αναλυτικά για το δικαστήριο εδώ).
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος νομικός για αντιληφθεί το αυτονόητο: ότι η πράξη της με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών ΔΕΝ συνέχεται με κίνδυνο, με επικείμενη δηλαδή επέλευση βλάβης σε άνθρωπο, ούτε ότι η πράξη αυτή θεωρείται ως πρόσφορη και ικανή, ως εκ της εντάσεως ποιότητας και μορφής να προκαλέσει κίνδυνο ανθρώπου. Οπότε ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης» έγινε κατά προκλητική παραβίαση του Νόμου (προκειμένου να ενταχθεί άρον άρον στις διατάξεις του ΚΟΚ), ώστε να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των παραχωρησιούχων εργολάβων, κατ εντολή των οποίων νομοθέτησε η βουλή «των Ελλήνων».
Τυχόν δε ισχυρισμός των αμαρτωλών αυτών ανθρώπων, ότι η πράξη της άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων συνδέεται άμεσα με την ασφάλεια λογω της συντήρησης του οδικού δικτύου με χρήματα που εισπράττονται από τα διόδια, οπότε η μη καταβολή διοδιου τέλους μπορεί λογω πλημμελούς συντήρησης της οδού να συνέχεται με κίνδυνο με επικείμενη δηλ. επέλευση βλάβης σε άνθρωπο, αντικρούεται ευχερώς ως εξής:
Κίνδυνος είναι μια κατάσταση με υλικήν υπόσταση, αντιληπτή από τις αισθήσεις μας, είναι εκείνη η μεταβολή στον εξωτερικό κόσμο που συνεπάγεται την δημιουργία αιτιακών όρων ή συνθηκών για την επέλευση μιας βλάβης (ενός βλαβερού αποτελέσματος) που δεν συνέβη ακόμα γιατί απαιτούνται και άλλοι αιτιακοί όροι. Στο έγκλημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών πρέπει να αποδειχθεί η δημιουργία ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ κινδύνου από την συμπεριφορά του δράστη και ΟΧΙ από άλλους όρους, άσχετους με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη. Διαφορετική εκδοχή θα οδηγούσε σε υπερβολική διεύρυνση του αξιοποίνου των εγκλημάτων τούτων (βλ. /. Μανωλεδάκη, Γενική θεωρία του Ποινικού Δικαίου, τόμος Β`, έκδοση 1978, σελ. 103-108).
Γνήσιο -σύμφωνα πάντοτε με την αιτιολογική έκθεση- έγκλημα διακινδύνευσης ή έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης είναι και η διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών (άρθρο 290 περ. α` του Π.Κ.) που ο αρμόδιος υπουργός θεωρεί ότι τελείται, με την επιχειρηθείσα άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών. Για να στοιχειοθετηθεί όμως το πιο πάνω έγκλημα θα `πρεπε να `χουμε κίνδυνο για άνθρωπο και όχι οποιοδήποτε κίνδυνο, αλλ` ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ, πλέον, διαπιστωμένο κίνδυνο απ` την επιχειρούμενη κάθε αυτή άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών και ΟΧΙ από άλλους όρους, άσχετους με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη.
Για να στοιχειοθετούταν δηλ. το έγκλημα θα έπρεπε να αποδεικνύεται η δημιουργία ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ κινδύνου από την συμπεριφορά του δράστη (που δεν πληρώνει διόδια) και ΟΧΙ από άλλους όρους (πλημμελής συντήρηση της οδού από τον εργολάβο με τον ισχυρισμό ότι λογω της μη πληρωμής διοδίων δεν δύναται οικονομικά να εκτελέσει έργα συντήρησης και ασφάλειας της οδού), ορους άσχετους δηλ. με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη. Για περισσότερη νομική ανάλυση για το δικαστήριο εδώ (Δ97/1182/54/1998 ΔΙΑΤ ΕΙΣΠΡΘΕΣΣΑΛ).
Τέλος κατά το άρθρο 15 του Π.Κ., όπου ο νόμος, για την ύπαρξη αξιόποινης πράξεως απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αναγκαία προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι η ύπαρξη ιδιαίτερης (δηλαδή ειδικής και όχι γενικής) υποχρεώσεως του υπαιτίου προς ενέργεια, που τείνει στην παρεμπόδιση του αποτελέσματος για την επέλευση του οποίου ο νόμος απειλεί ορισμένη ποινή. Η υποχρέωση αυτή μπορεί να πηγάζει από ρητή διάταξη νόμου ή από σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων, που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υποχρέου ή από ΣΥΜΒΑΣΗ ή από ορισμένη συμπεριφορά του υπαιτίου από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος.
Τέτοια ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος με έργα συντήρησης και ασφάλειας έχει από τη ΣΥΜΒΑΣΗ παραχώρησης και το νόμο η παραχωρησιούχος και όχι ο χρήστης της οδού ο οποίος αρνείται να πληρώσει διόδια τέλη(βλ. εδώ αιτιολογημένη καταδίκη με απόφαση του Αρείου Πάγου, πολιτικού μηχανικού για το έγκλημα της διατάραξης ασφάλειας των συγκοινωνιών, ο οποίος ως έχων ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να μεριμνήσει για την ασφάλεια της οδού, ως υπεύθυνος για την επίβλεψη της ανακατασκευής της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσ/κης, δεν μερίμνησε για τον καθαρισμό της οδού από χώματα που διασκόρπιζαν τα φορτηγά αυτοκίνητα της εργολήπτριας εταιρείας, με αποτέλεσμα λόγω της βροχής η επιφάνεια του οδοστρώματος να καταστεί ολισθηρή και η κυκλοφορία επί της οδού επικίνδυνη).
Το έγκλημα του άρθρου 292 ΠΚ
Κατά το άρθρο 292 παρ. 1 ΠΚ, όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, Λεωφορείου, που προορίζονται για κοινή χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα στοιχεία του προαναφερομένου εγκλήματος της παρακώλυσης συγκοινωνιών είναι: α] η δια θετικής ενέργειας [όχι με παράλειψη] και καθ` οιονδήποτε τρόπο παρακώλυση της κανονικής λειτουργίας μιας κοινής χρήσης εγκατάστασης, η οποία μπορεί να είναι διαρκής ή προσωρινή, β] εγκατάσταση κοινής χρήσης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία, γ] η εγκατάσταση αυτή να είναι προορισμένη για κοινή χρήση [από άγνωστο αριθμό προσώπων και αδιάκριτα και δ] η παρακώλυση να γίνεται από πρόθεση [ΑΠ 1254/1993, ΠΧρ ΜΓ.1009, ΑΠ 1009/2000 ΠΧρ ΝΑ.243].
Περεταίρω , η παρακώλυση των «συγκοινωνιών» που προορίζονται για περιορισμένη μόνο χρήση ΔΕΝ τιμωρείται με το παρόν άρθρο (σχετ. ΑιτΕκθ σ. 264). Έχει αναφορικά με αυτό κριθεί, ότι η κατασκευή που προορίζεται για την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων παρά το γεγονός ότι έχει προέλθει μετά από εξειδικευμένες τεχνικές μελέτες και εργασίες, με τη μόνιμη τοποθέτηση αδρανών υλικών επί εδάφους διαμορφωθέντος καταλλήλως δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως εγκατάσταση κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ, όπου δεν αρκεί απλώς μια μόνιμη κατασκευή, αλλά απαιτεί ένα οργανικό σύνολο που εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία όπως ο σιδηρόδρομος, το λεωφορείο, το ταχυδρομείο κ.λ.π., (Συμ. Πλημ. Τρικ. 140/ 1994 Υπεράσπιση 1994 σελ. 1427).
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι α) η ΜΗ καταβολή διοδίου τέλους δεν αποτελεί θετική ενέργεια αλλά παράλειψη, οπότε η πράξη αυτή δεν συνιστά παρεμπόδιση της λειτουργίας κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και επομένως ΔΕΝ εμπίπτει στην περίπτωση του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ και β) οι κατασκευές των διοδίων σταθμών παρά το γεγονός ότι έχουν προέλθει μετά από εξειδικευμένες τεχνικές μελέτες και εργασίες, με τη μόνιμη τοποθέτηση αδρανών υλικών επί εδάφους διαμορφωθέντων καταλλήλως, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν ως εγκατάσταση κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ, αφού δεν αρκεί απλώς μια μόνιμη κατασκευή (σταθμός διοδίων), αλλά απαιτείται ένα οργανικό σύνολο που εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία (όπως ο σιδηρόδρομος και το λεωφορείο). Οι σταθμοί των διοδίων είναι μεν οργανικές εγκαταστάσεις, δίχως όμως οργανικό σύνολο που να εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία όπως είναι το σιδηροδρομικό λχ δίκτυο.
Προκύπτει από τα παραπάνω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος νομικός για αντιληφθεί το αυτονόητο: ότι η πράξη της με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών ΔΕΝ συνιστά παρακώλυση δηλ. παρεμπόδιση της λειτουργίας κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία. Οπότε ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που προκαλεί κωλυσιεργία» έγινε κατά προκλητική παραβίαση του Νόμου (προκειμένου να ενταχτεί άρον άρον στις διατάξεις του ΚΟΚ), ώστε να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των παραχωρησιούχων εργολάβων, κατ εντολή των οποίων νομοθέτησε η βουλή «των Ελλήνων».
«Αποκλίνουσα συμπεριφορά» σύμφωνα με τη φαιδρή αιτιολογική έκθεση, η άρνηση πληρωμής διοδίων τελών!!!
Σύμφωνα με την ερμηνεία που η επιστήμη της κοινωνιολογίας αποδίδει στον όρο, απόκλιση είναι η κοινωνικά παραδεκτή απόσταση της εκπλήρωσης από το πρότυπο του ρόλου. Από ένα σημείο και μετά, η απόκλιση συνιστά παράβαση κοινωνικού κανόνα (νόμου, εθίμου ή συνήθειας) και κρίνεται ως κοινωνικά απαράδεκτη. Γίνεται τότε εκτροπή ή παρέκκλιση, απέναντι στην οποία η κοινωνία αντιτάσσει κάποια μορφή κοινωνικού ελέγχου. Επομένως, η έκτροπη συμπεριφορά ή κοινωνική απόκλιση ή κοινωνική παρέκκλιση (deviant behavior / deviance) είναι η συμπεριφορά που παραβιάζει τους κοινωνικούς κανόνες ή τις προσδοκίες μιας κοινωνικής ομάδας ή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Πρόκειται για συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς και που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.
Άτομα που εκδηλώνουν αποκλίνουσα ή παραβατική συμπεριφορά (δηλ. παραβατικά άτομα) είναι οι φονιάδες, οι κλέφτες, οι μαφιόζοι, οι ναρκομανείς, οι αθλητές που ντοπάρονται, αυτοί που παραβιάζουν κατά συνήθεια τις ώρες κοινής ησυχίας, όσοι φοράνε σορτσάκια και αθλητικά παπούτσια σ’ έναν γάμο, όσοι γελάνε σε μια κηδεία, κ.ο.κ.
Σύμφωνα με την Δρ. Ασπασία Τσαούση (Πανεπιστήμιο Αθηνών/ Τμήμα Μ.Ι.Θ.Ε. Κοινωνιολογία των Έμφυλων Σχέσεων), η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι κοινωνικά προσδιορισμένη συμπεριφορά. Με άλλα λόγια, ο χαρακτηρισμός μιας συμπεριφοράς ή μιας ενέργειας ως αποκλίνουσας ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με την ιστορική εποχή, τον τόπο και την κοινωνική ομάδα. Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί η σχετικότητα της απόκλισης μέσα στο χρόνο, καθώς αυτό που θεωρείται απόκλιση σε δεδομένη ιστορική στιγμή μπορεί να είναι γενικώς παραδεκτή συμπεριφορά σε μιαν άλλη. Έτσι, παρατηρείται ένας αναπροσδιορισμός της αποκλίνουσας συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά άρνησης πληρωμής για ΠΑΡΑΝΟΜΑ διόδια, δεν είναι συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς, ούτε συμπεριφορά που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.Το αντίθετο μάλιστα αφού ήδη, το 30% των οδηγών αρνούνται να πληρώσουν διόδια. Το 30% αυτών των οδηγών καθώς και 79% των πολιτών που σε δημοσκόπηση του περιοδικού 4Τ στην ερώτηση «συμφωνείτε να μην πληρώνονται διόδια?» απαντούν «ναι παντού» και«σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο», αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που κρίνει ότι τα όρια της ανεκτικότητας δεν τα ξεπερνούν οι πολίτες που δεν πληρώνουν διόδια, αλλά η κλεπτοκρατία που επιβάλει την πληρωμή ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διοδίων. Ο χαρακτηρισμός δε της συμπεριφοράς άρνησης πληρωμής ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διοδίων τελών ως δήθεν αποκλίνουσας -κατά την κλεπτοκρατία- συμπεριφοράς, εμφανίζεται σήμερα εντονότερη σε σχέση με το παρελθόν, λογω της δυσμενέστατης οικονομικής συγκυρίας σε συνδυασμό με την προκλητική ατιμωρησία πρωθυπουργών και υπουργών, που έχει εξοργίσει τους πολίτες.
Το θεαματικά διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας για το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ διόδια» και «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ (γενικώς)» (ως κίνημα διαμαρτυρίας απέναντι στην ανομία και την επιλεκτική ατιμωρησία όσων έφτασαν τη χώρα εδω), αποδεικνύεται περίτρανα, από την κάθετη αύξηση των δυο τελευταίων ετών στις αναζητήσεις των Ελλήνων στη μηχανή της Google, με λέξεις κλειδιά «διόδια» και «δεν πληρώνω».
Πως ακυρώνεται ο νόμος σε 24 ώρες:
Τα παρακάτω αποτελούν προσωπική επιστημονική άποψη, έχουν ενημερωτικό σκοπό και δεν αποτελούν προτροπή για συγκεκριμένη ενέργεια
Το να προσφύγεις εναντίον της τροπολογίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή στα διοικητικά δικαστήρια (για την ακύρωση της κάθε αστυνομικής κλήσης ξεχωριστά), θα πάρει χρόνια ολόκληρα. Γνωρίζουν αυτοί που έφεραν την τροπολογία στη βουλή , ότι αυτή θα ακυρωθεί. Απλά αυτό θα πάρει χρόνια. Μέχρι τότε, το σημαντικό αυτό κίνημα θα έχει ατονήσει. Πρόσεξε λοιπόν τι θα μπορούσε να γίνει:
Αφής στιγμής η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» χαρακτηρίστηκε ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζει την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης, τιμωρείται εκτός από την επιβολή του διοικητικού προστίμου ύψους 200 ευρώ που προβλέπει πλέον ο ΚΟΚ και από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών) του Ποινικού Κώδικα.
Τα εγκλήματα των άρθρων 290 και 292 διώκονται ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ. Τι σημαίνει αυτό? Ότι το αστυνομικό όργανο που βεβαιώνει την παράβαση (και επιβάλει πρόστιμο 200 ευρώ), υποχρεούται να σε συλλάβει ΑΜΕΣΩΣ και να σε στείλει κατηγορούμενο (με την αυτόφωρη διαδικασία), ώστε να δικαστείς για τα αδικήματα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών (290) και της παρακώλυσης συγκοινωνιών (292). Δεν έχει «δεν θέλω»ούτε «σε λυπάμαι και δε σε στέλνω κατηγορούμενο». Το αστυνομικό όργανο είναι υποχρεωμένο από τον νόμο να σε στείλει κατηγορούμενο. Διαφορετικά ευθύνεται για παράβαση καθήκοντος.
Πρόσεξε τώρα να δεις: Τα αστυνομικά όργανα που θα βεβαιώνουν στο εξής τις παραβάσεις, δεν γνωρίζουν ούτε ότι πρέπει να σε συλλάβουν, ούτε ότι πρέπει να σε στείλουν κατηγορούμενο. Από ψηλά υπάρχει προφανώς η εντολή, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ γιατί αν πάει, ο ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΣΕΙ (ΣΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ) ΜΕΣΑ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ.
Οπότε μόλις το αστυνομικό όργανο βεβαιώσει την παράβαση (σου κόψει κλήση 200 ευρώ), θα μπορούσε να του δηλώσεις το εξής: «Η παράβαση την οποία μόλις βεβαιώσατε, έχει σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας στο σχέδιο νόμου για την «Εξυγίανση, αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών Περιφέρειας Αττικής.», χαρακτηρισθεί ως πράξη που προκαλεί παρακώλυση συγκοινωνιών και επηρεάζει την ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης. Οι ανωτέρω πράξεις που με την άρνηση πληρωμής διοδιου τέλεσα, υπάγονται ευθέως στα εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών όπως αυτά προβλέπονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, τα οποία διώκονται ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ. Πέραν της επιβολής του διοικητικού προστίμου που μου επιβάλατε, είναι τιμωρητέες και κατά τον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών)και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών). Για το λόγο αυτό ΥΠΟΧΡΕΟΥΣΤΕ να με συλλάβετε αμέσως, να υποβάλετε εναντίον μου μήνυση και με την αυτόφωρη διαδικασία να κρατηθώ και να οδηγηθώ αμέσως στον Εισαγγελέα. Αν αρνηθείτε να κάνετε το καθήκον σας, σας γνωστοποιώ ότι θα υποβάλω εναντίον σας μήνυση για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας» .
Η νομική βάση της μήνυσης κατά του αστυνομικού οργάνου για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας, θα μπορούσε να είναι ότι αρνήθηκε να εκτελέσει το καθήκον του (να σε στείλει κατηγορούμενο ώστε να κριθεί από τον ποινικό δικαστή αν είναι σύννομος ο χαρακτηρισμός της άρνησης πληρωμής διοδίου ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (292 ΠΚ) και επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης (290 ΠΚ), προκειμένου να προστατέψει την παράνομη τροπολογία, για να μην καταπέσει ενωπιον του ποινικού δικαστηρίου, εξυπηρετώντας με τον τρόπο αυτό τα επιχειρηματικά συμφέροντα της παραχωρησιούχου (να προσπορίσει στην παραχωρησιούχο παράνομο όφελος π.χ από είσπραξη διοδίων για υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομο ή αυτοκινητόδρομο που ΔΕΝ πληρεί τις προϋποθέσεις ασφαλείας που η 1992/62 οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει , βλ. αρθρ. 259 ΠΚ και για ανάλυση παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας δες εδώ). Τυχόν δε παράλειψη του αστυνομικού οργάνου να εκτελέσει το καθήκον του, προσβάλει ευθέως το δικαίωμα αυτού που δεν πληρώνει διόδια, διότι του αποστερεί την πρόσβαση σε δίκαιη δίκη (προκειμένου να κριθεί η πράξη του και να αθωωθεί), ώστε με την αθωωτική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου να διευκολυνθεί στην δίκη ενωπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου, για την ακύρωση της ατομικής διοικητικής πράξης της επιβολής διοικητικού πρόστιμου ύψους 200 ευρώ.
Αρκεί λοιπόν να πας κατηγορούμενος. Τα υπόλοιπα είναι απλά. Θα μπορούσε να εμφανιστείς στον Εισαγγελέα με όσα ανωτέρω παραθέτω και στην περίπτωση που σε παραπέμψει να δικαστείς, παρουσιάζεσαι στο ποινικό δικαστήριο και βάζεις ως αυτοτελή ισχυρισμό, όσα ανωτέρω παραθέτω (εγγράφως). Το δικαστήριο -εκτιμώ ότι- θα μπορούσε να σε κηρύξει πανηγυρικά αθώο.
Αν κριθείς αθώος, αυτό σημαίνει ότι το δικαστήριο έκρινε ότι ΔΕΝ ΤΕΛΕΣΕΣ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των άρθρων 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών). Αυτό συνεπάγεται, ότι ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που προκαλεί κωλυσιεργία (292 ΠΚ) και επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης (290 ΠΚ)», κρίθηκε από το ποινικό δικαστήριο ως μη νόμιμος. Ελλείψει λοιπόν τέτοιου χαρακτηρισμού ως νόμιμου, η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών», ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ περιλαμβάνεται στον ΚΟΚ. Οπότε ο νόμος θα έχει καταπέσει στα ποινικα δικαστήρια, μέσα σε 24 μόλις ώρες.
Αν αυτό συμβεί και μάλιστα μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες από την ψήφιση της τροπολογίας, τότε αυτός που έφερε την τροπολογία στη βουλή, οφείλει αν μη τι άλλο να παραιτηθεί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)